Słonecznik zwyczajny ( Helianthus annuus L. )

Jest rośliną jednoroczną z rodziny złożonych (Compositae), pochodzącą z Meksyku, a obecnie uprawianą w wielu krajach jako roślina ozdobna oraz ze względu na wartości oleiste owoców.
Owoce bogate są w olej, który zaliczany jest do najlepszych tłuszczów jadalnych. Służą one również jako dodatek do niektórych wyrobów cukierniczych, np. chałwy. Ze względu na dużą zawartość glicerydów nienasyconych kwasów tłuszczowych, olej ten nadaje się bardziej do spożycia na surowo niż do dłuższego smażenia, ze względu na niepożądane zmiany zachodzące w podwyższonej temperaturze.
Do celów leczniczych wyrywa się w okresie od lipca do października złocisto-żółte kwiaty języczkowe. Z dojrzałych nasion wytłacza się olej słonecznikowy.
Kwiaty słonecznika uważane są za środek przeciwgorączkowy. Zawarte w tych kwiatach związki gorzkie nieznacznie zwiększają wydzielanie soku żołądkowego i usprawniają procesy trawienia oraz przyswajania pokarmów.
Odwary z kwiatów stosowane zewnętrznie ułatwiają wchłanianie wylewów, wybroczyn podskórnych, miejscowych obrzęków wywołanych urazami i zwichnięciami jak również w zapaleniu skóry, trądziku i świądzie.
Olej słonecznikowy stosowany jest do celów spożywczych, zapobiega miażdżycy. Podawany zawnętrznie na skórę ma charakter witaminy F, podobnie jak olej lniany.

Zioło przeciw robakom

Wrotycz pospolity ( Tanacetum vulgare L.)

roślina silnie aromatyczna z rodziny złożonych ( Compositae ). Występuje pospolicie w Europie oraz w Ameryce Północnej. Suszone kwiaty oraz liście wrotyczu znalazły zastosowanie w różnego rodzaju herbatach czy też naparach. Dzięki swoim właściwościom przeciwrobaczycowym jest stosowany w celach pozbycia się robaków z organizmu. Działa on jako tonik, jest środkiem pobudzającym. Zyskał on również reputację jako środek odstraszający owady a szczególnie muchy.
W przeszłości stosowany był jako środek wiatropędny. Dzięki tej właściwości pomagał w trawieniu. W obecnych czasach, w związku z możliwością toksyczną, nie jest zbyt często używany ale kiedy zioło to jest używane to głównie w celu pozbycia się robaków z organizmu. Wrotycz pospolity może być zastosowany zewnętrznie do walki ze świerzbem, pchłami oraz wszami. Ale nawet zewnętrzne zastosowanie tego zioła niesie ze sobą ryzyko toksyczności,dlatego ostrożność powinna być zachowana. W ostatnich czasach zioło to było używane na ćmy oraz odstraszało pchły.
W celu pozbycia się robaków z organizmu, wrotycz pospolity może być używany razem z bylicą piołunem, wiatropędnym ziołem takim jak rumianek czy z przeczyszczającym senesem wąskolistnym.

Woreczki z wrotyczem na ćmy: Należy przygotować 3 szklanki bylicy bożego drzewka (Artemisia abrotanum ), 2 szklanki suszonego tymianku, 2 szklanki suszonych liści wrotyczu pospolitego oraz 1/3 szklanki suszonych goździków. Wszystko należy dokładnie ze sobą wymieszać następnie zgnieść w misce i rozdzielić w równych proporcjach do przygotowanych woreczków. Woreczki  należy ściśle zawiązać i umieścić w szafie między ubraniami.

Syrop z sosny / Pine syrup ( Pinus silvestris L.)

Pączki oraz pędy sosny posiadają działanie wykrztuśne, gdyż pobudzają czynności wydzielnicze błon śluzowych w górnych drogach oddechowych. Działają łagodnie odkażająco, gdyż hamują rozwój lub też niszczą drobnoustroje zalegające w gardle oraz jamie ustnej. Wywierają również łagodne działanie moczopędne a w niektórych przypadkach chorób skórnych działanie antyseptyczne.
Przetwory z pączków i pędów szczytowych sosny znajdują zastosowanie doustne w różnych stanach zapalnych górnych dróg oddechowych z towarzyszącą chrypką, kaszlem, bólem gardła u dzieci, młodzieży, czy tez dorosłych.




Syrop z młodych pędów szczytowych sosny - należy zebrać wczesną wiosną młode pędy sosny (najlepiej z kilku drzew) ok 1 kg, następnie je oczyścić, pociąć na mniejsze kawałki i włożyć do dużego słoika układając warstwami oraz przesypując obficie cukrem. Szczelnie zamykamy. Pozostawiamy słoik w temperaturze pokojowej na okres ok 4 tygodni. Jak puszczą soki należy słoik systematycznie wstrząsać, aby cukier się rozpuścił i dobrze połączył z sokiem. Po tym okresie syrop przecedzamy przez drobne sitko i przelewamy do przygotowanych buteleczek. Stosujemy po 1 łyżeczce kilka razy dziennie, po jedzeniu, przy - nieżycie jamy ustnej, gardła, krtani, połączonych z utrudnionym  odkrztuszaniem oraz kaszlem.
Pędy które nam pozostały możemy wykorzystać zalewając je 3 lub 4 szklankami wody przegotowanej o temperaturze pokojowej i pozostawionych na czas ok 2 godz. Otrzymamy wtedy bardzo przyjemny i orzeźwiający napój.

Zapalenie pęcherzyka żółciowego

Przy zapaleniu pęcherzyka musimy zmieszać ziele rzepiku pospolitego oraz ziele szanty zwyczajnej po 50 g oraz liści mięty pieprzowej po 30 g a także  ziela glistnika, korzenia mniszka lekarskiego i korzenia omanu po 15 g. Wszystkie zioła dokładnie należy ze sobą wymieszać i wsypać do termosu 1,5 do 2 łyżek ziół zalewając je 2 czy też 2,5 szklankami wrzącej wody. Następnie musimy dokładnie zamknąć termos i zostawić do zaciągnięcia na czas ok dwóch godzin. Po tym czasie napar przecedzamy i pijemy między posiłkami dwa do trzech razy dziennie po niecałej szklance. Działa on również przy nieżycie jelit oraz przy owrzodzeniu jelita grubego.

Ziołowy Poradnik / Herbal Guide: Morszczyn pęcherzykowaty (Fucus vesiculosus)

Ziołowy Poradnik / Herbal Guide: Morszczyn pęcherzykowaty (Fucus vesiculosus):                                 Jest to glon, roślina dna morskiego długości ok. 1 metra, brunatna, wielokrotnie rozgałęziona widlasto, sze...