Seler

Korzeń zawiera witaminy: C, B1, B2, PP, sole potasu, wapnia, fosforu. flawony, glikozydy, asparaginę, mannit, śluzy, kwas szczawianowy, furanokumarynę, cholinę, cytrinę i inne substancje. Spożywamy korzeń, liście i ogonki liściowe. Największą ilość witamin ( C oraz karoten) zawierają liście. Korzeń oraz liście używamy jako przyprawy.
Seler stosowany jest w diecie przy otyłości oraz neurozach. W lecznictwie ludowym stosujemy jako środek moczopędny, przeciwbólowy, pobudzający. Zaleca się go także przy zaparciach, chorobach wątroby, nerek, pęcherza moczowego, podagrze, pokrzywce alergicznej oraz zapaleniach skóry. W przypadkach chorób skórnych oraz wrzodów czy ropiejących ran stosuje się zewnętrznie świeżo rozdrobnione liście albo maść selerową.
Świeży sok z selera stosujemy przy artretyźmie, migrenie.
W celach profilaktycznych przyjmujemy dziennie ok 200 ml świeżego soku z dodatkiem soku z marchwi.
W przypadku odmrożeń dobry efekt dają kąpiele z bulw, łodyg albo też obierzyn. Do tego celu należy użyć ok. 250 g części rośliny na 1 L wody i gotować ok 20 minut. Kąpiel odmrożonej części ciała powinna być możliwie jak najbardziej gorąca i trwać około 15 minut dwa razy dziennie.