Słonecznik zwyczajny ( Helianthus annuus L. )

Jest rośliną jednoroczną z rodziny złożonych (Compositae), pochodzącą z Meksyku, a obecnie uprawianą w wielu krajach jako roślina ozdobna oraz ze względu na wartości oleiste owoców.
Owoce bogate są w olej, który zaliczany jest do najlepszych tłuszczów jadalnych. Służą one również jako dodatek do niektórych wyrobów cukierniczych, np. chałwy. Ze względu na dużą zawartość glicerydów nienasyconych kwasów tłuszczowych, olej ten nadaje się bardziej do spożycia na surowo niż do dłuższego smażenia, ze względu na niepożądane zmiany zachodzące w podwyższonej temperaturze.
Do celów leczniczych wyrywa się w okresie od lipca do października złocisto-żółte kwiaty języczkowe. Z dojrzałych nasion wytłacza się olej słonecznikowy.
Kwiaty słonecznika uważane są za środek przeciwgorączkowy. Zawarte w tych kwiatach związki gorzkie nieznacznie zwiększają wydzielanie soku żołądkowego i usprawniają procesy trawienia oraz przyswajania pokarmów.
Odwary z kwiatów stosowane zewnętrznie ułatwiają wchłanianie wylewów, wybroczyn podskórnych, miejscowych obrzęków wywołanych urazami i zwichnięciami jak również w zapaleniu skóry, trądziku i świądzie.
Olej słonecznikowy stosowany jest do celów spożywczych, zapobiega miażdżycy. Podawany zawnętrznie na skórę ma charakter witaminy F, podobnie jak olej lniany.