Skrzyp polny - Equisetum arvense
Jest to bylina pospolita występująca w całej Europie. W Polsce rośnie powszechnie jako chwast.
Do celów leczniczych zbiera się w ciągu lata zielone, dobrze rozwinięte pędy i szybko suszy w warunkach naturalnych, zacienionych i przewiewnych. Otrzymuje się z niego surowiec ziele skrzypu.
W zielu tym występują flawonoidy, saponiny, kwasy organiczne, fenolokwasy, fitosterol, nieznaczne ilości zasad organicznych, alkaloidy, ok. 10% soli mineralnych.
Wyciągi, napary czy odwary z ziela dzięki obecności flawonoidów zwiększają objętość wydalanego moczu i usuwają nadmiar moczanów. Działają one również łagodnie rozkurczowo na drogi żółciowe i moczowe, uszczelniają ściany naczyń krwionośnych, przeciwdziałają obrzękom, poprawiają pracę serca, działają odtruwająco i usprawniają czynność wątroby. Stosowane zewnętrznie mają działanie ściągające i przeciwzapalne. Zawarta w zielu krzemionka, która jest rozpuszczalna w wodzie, ma wpływ na procesy metaboliczne w organizmie ludzkim. Związki te utrzymują prawidłową elastyczność i odporność naskórka, błon śluzowych, tkanki łącznej i kości, reguluje przepuszczalność ścian naczyń krwionośnych, hamuje odkładanie się w nich tłuszczów oraz wywiera korzystny wpływ na aktywność hormonów u osób starszych. Ziele skrzypu zwiększa krzepliwość krwi i działa przeciwkrwotocznie. Pobudza w nieznacznym stopniu wzrost liczby czerwonych krwinek oraz podnosi poziom hemoglobiny.
Poprzez badania stwierdzono, że przez gotowanie w wodzie rozpuszcza się krzemionka zawarta w zielu i łatwo wchłaniana jest w przewodzie pokarmowym, co pozwala zrozumieć dlaczego skrzyp jest bardzo pomocnym lekiem przy chorobach nowotworowych. W tych chorobach następuje zaburzenie w gospodarce krzemem i nagromadzenie tych związków w tkance nowotworowej z jednoczesnym ubytkiem ich w tkance zdrowej.
Jako odwar ziele to stosujemy do przemywań lub zawijań lub w postaci kompresów przykładając na chore miejsca przy gnijących ranach, wrzodach, nawet nowotworowych bądź też używa się do parówek, kąpieli czy nasiadówek.
Przy powikłaniach kamicy nerkowej i pęcherzykowej, krwawieniach z dróg moczowych i zatrzymaniu moczu (parówki, bardzo ciepłe nasiadówki oraz odwar) - 1 łyżkę suszu zalewamy w szklanką wody, gotujemy ok. 30 minut i pijemy 1-2 szklanki dziennie.
Przy krwawych wymiotach należy wypić natychmiast szklankę odwaru a przy krwawieniach z żylaków odbytu należy dodatkowo stosować nasiadówki z odwaru.
Przy łupieżu - należy zmieszać w równych ilościach ziele skrzypu, korzeń mydlnicy, korzeń łopianu i liść pokrzywy. Dokładnie wymieszać wszystkie składniki. Dwie garście mieszanki zagotować w litrze wody pod przykryciem przez pół godziny. Odwarem spłukać głowę po jej dokładnym umyciu.
Przeciw wypadaniu włosów - zmieszać równe ilości ziela skrzypu, korzenia łopianu, ziela nawłoci, ziela fiołka trójbarwnego i ziela uczepu trójdzielnego albo liści brzozy. Zalać dwie łyżki ziół 2 1/2 szklanki wody ciepłej i pozostawić na godzinę do spęcznienia. Ogrzewać powoli do wrzenia, odstawić na 15 minut i następnie przecedzić. Pić 2/3 szklanki trzy razy dziennie między posiłkami. Jednocześnie przyjmować tyle samo razy po kapsułce witaminy A+E
No comments:
Post a Comment